Ας αρχίσουμε από τα
βασικά…
Γονιός: Ο γονιός είναι
γονιός, όχι φίλος, όχι αδερφάκι, όχι τίποτα άλλο παρά μόνο γονιός του παιδιού
του, για το παιδί του. Βασικός παράγοντας για την ομαλή λειτουργία της οικογένειας,
είναι ο γονιός, να μη φοβάται να δεχτεί και να παράγει αυτή του την ιδιότητα.
«Μα έτσι δεν θα
αποξενωθώ από το παιδί μου;»
Όχι, απλά, το παιδί έχει απόλυτη ανάγκη από
γονείς, φίλους θα βρει και θα κάνει από μόνο του. Αντίθετα η φιλική συμπεριφορά
του γονέα (και μιλάμε για συμπεριφορά φίλου, όχι μη εχθρική συμπεριφορά) μπορεί
να εγκλωβίσει το παιδί στο να κάνει φίλους αργότερα.
«Μα δε θέλω να με
φοβάται το παιδί μου, να με αγαπάει θέλω.»
Για να σας ευγνωμονεί κάποτε αλλά
και για να σας αγαπάει πάντα θα πρέπει απλά να τηρείτε ευλαβικά τους 3 απλούς
αλλά και σύνθετους σε εφαρμογή κανόνες του γονέα που θα πούμε παρακάτω. Το να
είσαι γονιός δεν πάει να πει ότι χάνεις την συναίσθηση σου για τα θέλω του
παιδιού και τις ανάγκες του. Το μυστικό είναι να είσαι δίπλα στο παιδί σου στα
παιχνίδια στα καλά και τα άσχημα, αλλά πάντα λίγο πιο ψηλά από αυτό.
«Και ποιοι είναι αυτοί
οι κανόνες λοιπόν;»
- Είμαι πάντα εκεί: Ο γονιός είναι και έγινε ότι θα είναι πάντα, γονιός. Το παιδί πρέπει να νιώθει την αέναη παρουσία του γονιού στη ζωή του για πάντα. Είναι πολύ βασικό, είναι η βάση του, η ύπαρξη του εξαρτάται από την αέναη αίσθηση παρουσίας και αγάπης που πρέπει να δείχνει ο γονέας προς το παιδί.
- Δεν βάζω όρους βάζω όρια: Οφείλω ως γονιός, έχω υποχρέωση, να δέχομαι και να αγαπάω το παιδί μου όποιο και να είναι, όπως και να είναι, ότι και να κάνει. Είναι σημαντικό οι ρόλοι μέσα στο σπίτι να είναι απόλυτα διακριτοί. Ως γονέας έχω τον ρόλο του διαιτητή, όχι του τιμωρού ούτε του τυράννου. Επιβάλω ποινές, διασφαλίζω την τήρηση των κανόνων, αλλά δεν εξουσιάζω κανένα και τίποτα. Ο κάθε ένας μέσα στην οικογένεια είναι ξεχωριστός, σεβαστός και αγαπητός.
- Λέω «Μη» και «Όχι»: Είναι άμεσης ανάγκης ο γονιός να ξέρει να είναι καλός διαιτητής, να βάζει κανόνες, να τους τηρεί και ο ίδιος, να επιβάλει ποινές όταν δεν τηρούνται, να έχει το έλεγχο του παιχνιδιού, να λέει όχι και μη κα να φροντίζει πάντα η ομάδα (οικογένεια) να δουλεύει αρμονικά και προς την νίκη. Αν δεν γίνουν αυτά η ομάδα θα αποτύχει με τραγικές συνέπιες στα μέλη της. Μην φοβάστε να βάλετε όρια. Το παιδί τα περιμένει, τα θέλει, τα αναζητά και θα σας ευγνωμονεί πάντα για αυτά.
Στο μέτρο που η
ανατροφή του παιδιού έχει αγάπη και κανόνες μην φοβάστε τίποτα. Και κυρίως μην
φοβάστε να είστε γονείς: Ένας αρκετά καλός γονιός δεν είναι ανάγκη ποτέ να
είναι τέλειος. Ένας επαρκής γονιός είναι εκείνος που λειτουργεί με οδηγό του τα
βασικά:
- Συναίσθημα, με παραδείγματα και κουβέντα.
- Σεβασμός στο παιδί και απαίτηση σεβασμού προς τον ίδιο (το παιδί πέρα από δικαιώματα ΠΡΕΠΕΙ να έχει και υποχρεώσεις, τις έχει ανάγκη).
- Σαφές πλαίσιο ρόλων στην οικογένεια.
- Ο καθένας στο ρόλο του.
- Πάντα κανόνες.
- Οι γονείς εγγυώνται και επιβάλλουν τους κανόνες
- Απλές, άμεσες και κατανοητές κουβέντες.
Το να είσαι γονιός είναι μια υπαρξιακή εμπειρία, που
προστάζει το γονέα να γίνει αυτό που είναι, δηλαδή επαρκώς και όχι τέλεια να
ανταποκρίνεται στο ρόλο του. Πες μου πως μεγαλώνεις το παιδί σου να σου πω
ποιος είσαι…
Καραδάκης Γιώργος - Παναγιώτης, BA (Hons)
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής
Anglia Ruskin University
Πτυχίο Ψυχοκοινωνικών Σπουδών
MA Ψυχανάλυση και Σύγχρονη Κοινωνία
Brunel University, London
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής
Anglia Ruskin University
Πτυχίο Ψυχοκοινωνικών Σπουδών
MA Ψυχανάλυση και Σύγχρονη Κοινωνία
Brunel University, London
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου