Hippocampus Thinks

Ημέρα θύμησης αγώνων για την ελευθερία σήμερα αγώνων που μας έδωσαν τα προνόμια να  απολαμβάνουμε την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία της θρησκείας και την ελευθερία του τύπου. Οι πρόγονοί μας φημίζονται για τις πολιτικές ελευθερίες τους τόσο πολύ, που πολλοί από αυτούς ήταν πρόθυμοι να πεθάνουν τις υπερασπιστούν.  Και παρόλο που πολλοί από εμάς είναι συχνά έχουμε παράπονα για τα επίπεδα ελευθερίας που έχουμε, πολλοί ακόμα συνεχίζουν και αγωνίζονται για αυτή την ελευθερία (όταν κάποιου άλλου οι ελευθερίες απειλούνται, πάρα πολύ). Αυτές οι ελευθερίες, φυσικά, δεν είναι απόλυτες. Δεν μπορώ να φωνάξω, "Φωτιά!" σε ένα κατάμεστο κινηματογράφο όταν γνωρίζω ότι δεν υπάρχει φωτιά, για να αναφέρω ένα σαφές παράδειγμα των περιορισμών που επιβάλλονται στην ελευθερία του λόγου. Ούτε μπορώ να απειλήσω ότι θα σκάσει βόμβα μέσα σε ένα αεροπλάνο. Ούτε, να παραφράσω ένα γνωστό γνωμικό. Με άλλα λόγια, για το προφανές, είμαστε όλοι εντός ορίων. Έτσι ήταν πάντα και έτσι θα εί

Τα στερεότυπα είναι η κυριότερη μορφή ρατσισμού από την οποία σχεδόν κανείς μας δεν φαίνεται να μπορεί να ξεφύγει έστω και μια φορά στην ζωή του. Ο λόγος; Η άγνοια, η ημιμάθεια και η έλλειψη παιδείας γύρω από κάποιο θέμα. Τα στερεότυπα γίνονται επικίνδυνα όταν μπορούμε αυτόματα να συνάγουμε συμπεράσματα σχετικά με άτομα, φυλές, φύλα, έθνη ή γεγονότα που δεν είναι ακριβή και μπορεί ακόμη και να είναι προσβλητικά. Έτσι, το ερώτημα είναι το εξής: όταν ένα συγκεκριμένο στερεότυπο είναι ενεργοποιημένο - δηλαδή βλέπουμε κάποιον ηλικιωμένο, ένα αλλοεθνή ή ένα άτομο με ειδικές ανάγκες - μπορούμε να αποφύγουμε σκέψης, αντίστοιχα, "απλουστευτικές", "αγενής" και "αδιάκριτες"; Αυτό που δείχνουν οι έρευνες είναι το πόσο ευαίσθητοι ήμαστε στις μικρολεπτομέρειες των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μας. Διακριτές είναι οι ακούσιες αλλαγές στη συμπεριφορά μας όταν ήμαστε με άλλους ανθρώπους σε σχέση με το όταν ήμαστε μόνοι μας. Και με το ίδιο σκεπτικό που αλληλοεπιδρο

Η ίδια η υδροκεφαλία είναι από τα λιγότερο κατανοητά θέματα. Πάμε να μάθουμε λοιπόν τα βασικά: Τι είναι η υδροκεφαλία: Η υδροκεφαλία είναι ένας όρος που αναλύεται ως ύδωρ (νερό) και κεφαλή. Ως τέτοια, η υδροκεφαλία παλαιότερα περιγράφεται ως "νερό στον εγκέφαλο", παρόλο που το υγρό στο εσωτερικό της κεφαλής δεν είναι νερό, αλλά, αντιθέτως, εγκαφαλονωτιαίο υγρό (CSF). Αυτό το υγρό που προορίζεται να παρέχει τροφή και υποστήριξη στον εγκέφαλο, αλλά όταν δεν απορροφάτε σωστά, τότε πλεονάζει στο κρανίο. Όταν συσσωρεύεται αρκετή ποσότητα, το υγρό στο κρανίο προκαλεί την εκτεταμένη μορφή του όπου σηματοδοτεί την κατάσταση. Όταν αυτό το υγρό συσσωρεύεται, μία σειρά από συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν, συμπεριλαμβανομένων των ψυχικών διαταραχών, τους σπασμούς και το οφθαλμικό τούνελ. Πως προκύπτει η υδροκεφαλία: Υπάρχουν δύο τύποι υδροκεφαλίας: Η αποκτηθείσα από τους συγγενείς. Στις συγγενείς υδροκεφαλίες, το πρόβλημα αναπτύχθηκε χάρη σε μια ευρεία ποικιλί

Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι μια δουλειά πλήρους απασχόλησης. Πολλοί γονείς φαίνεται να τα καταφέρνουν, άλλα όχι τόσο πολύ. Οι συνήθειες μπορούν να δημιουργήσουν μια καλύτερη ρουτίνα και έτσι μια καλύτερη συμπεριφορά η οποία οδηγεί σε ένα καλύτερο πλαίσιο στη δική σας ζωή αλλά και στου παιδί σας. Έχετε θετικές και βοηθητικές συνήθειες όσων αφορά την ανατροφή του με ειδικές ανάγκες παιδιού σας; Έχουμε παραθέσει κάποιες ιδέες και χρήσιμες συνήθειες που θα καταστήσουν την παιδαγωγική του παιδιού σας ευκολότερη. Διατηρήστε υποστηρικτικά συστήματα Η ανατροφή είναι δύσκολο πράγμα και σε ορισμένα σημεία δεν θα πρέπει να την αντιμετωπίζετε μόνοι σας. Η διατήρηση ενός συστήματος στήριξης που μπορεί να σας κάνουν να νιώθετε λιγότερο μόνοι στο ταξίδι της ανατροφής ενός παιδιού, είναι απαραίτητη. Μια ομάδα υποστήριξης μπορεί να σας προμηθεύσει με πόρους που θα σας βοηθήσουν, έχοντας έτσι μια δεύτερη γνώμη για τις αποφάσεις σας. Μια ομάδα υποστήριξης των γονέων, οι οποίοι βρίσκονται

Δυστυχώς, υπάρχει ο εκφοβισμός. Ο εκφοβισμός είναι ένα πρόβλημα για πολλούς νέους σε διάφορα κοινωνικά περιβάλλοντα, αλλά τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν πρόσθετες προκλήσεις. Και η ανταποκρίνεται σε εκφοβισμούς μπορεί να είναι δύσκολη τόσο για το θύμα όσο και τους γονείς. Ενώ τα άτομα με αναπηρίες, όπως εγκεφαλική παράλυση μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για εκφοβισμό, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό πρέπει να γίνει αποδεκτός χωρίς αντίδραση. Υπάρχουν προληπτικά μέτρα που είναι διαθέσιμα και μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοια σκληρή παρενόχληση.  Εδώ είναι μια χρήσιμη λίστα με συμβουλές που μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσουν τα παιδιά και τους γονείς, για να ανταποκρίνονται καλύτερα και να αποτρέψουν τον εκφοβισμό. Θέμα: Το κίνητρο για ένα παιδί να εκφοβίσει κάποιο άλλο μπορεί να είναι η ριζωμένη του αντίληψη του προς τους άλλους ως «διαφορετικούς» και η μη κατανόηση τους. Απάντηση: Εκπαίδευση. Η παρόρμηση να εκφοβίσει μπορεί να πηγάζει από την έλλειψη κατανόη

Ο Μάρτιος είναι εδώ και είναι ιδιαίτερα σημαντικός επειδή στις 21 είναι η ημέρα συνειδητοποίησης γύρο από το σύνδρομο Down! Περίπου ένα στα 700 μωρά γεννιούνται με σύνδρομο Down, φθάνοντας συνολικά περίπου τα 6.000 ετησίως. Σύμφωνα με ένα άρθρο στην Huffington Post, εδώ είναι μια λίστα με δέκα μύθους και γενικεύσεις πάνω στα οποία ο πολιτισμός μας χρειάζεται να ενημερωθεί καλύτερα. ΄΄Κάθε παιδί με σύνδρομο Down ...΄΄ 1.        Είναι πάντα ευτυχισμένα – Δεν ισχύει. Κάθε παιδί έχει μια σειρά από συναισθήματα που βιώνει και να επιδεικνύει. 2.        Φαίνεται ίδιο - Λάθος. Τα κοινά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν μικρό ανάστημα, προς τα πάνω λοξά μάτια και επίπεδη χαρακτηριστικά του προσώπου, αλλά τα παιδιά έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε διάφορους βαθμούς ή μερικές φορές και καθόλου. 3.        Έχει μικρό προσδόκιμο ζωής - Ανακριβές. Έχει αυξηθεί από 25 χρόνια το 1983 – σε 60 χρόνια σήμερα. 4.        Απαιτεί ειδικό σχολείο – Ψευδές. Μερικά χρειάζονται επιπλέο

Αντιξοότητες που παρουσιάστηκαν στα παιδιά, μεταξύ των ηλικιών 0-11 συνδέονται με μια μικρότερη παρεγκεφαλίδα. Η έρευνα διαπιστώνει ότι όσοι βιώνουν σχετικά κοινά οικογενειακά προβλήματα νωρίς στην παιδική ηλικία έχουν αυξημένο κίνδυνο για θέματα ψυχικής υγείας αργότερα. Η μελέτη αυτή είναι μια από τις πρώτες να εξετάζουν σχετικά κοινά οικογενειακά προβλήματα, συνήθως ήπιας έως μέτριας βαρύτητας, και συνδέουν αυτά με τις αλλαγές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου (Walsh et al., 2014). Γονείς 58 εφήβων ρωτήθηκαν για αρνητικά γεγονότα στη ζωή των παιδιών τους, όσα είχαν βιώσει από τη γέννηση μέχρι 11 χρονών. Οι έφηβοι οι ίδιοι ανέφεραν αρνητικά γεγονότα στη ζωή τους, που είχαν συμβεί τους τελευταίους 12 μήνες, σε ηλικίες 14 έως 17 χρονών. Τα δεδομένα απεικόνισης του εγκεφάλου από σε εφήβους μεταξύ 17 και 19 διαπίστωσαν ότι εκείνοι που είχαν βιώσει προβλήματα κατά τα πρώτα χρόνια, μέσα στην οικογένεια, όπως σημαντικές εντάσεις μεταξύ των γονέων τους ή την έλλειψη της αγάπης

Νευροφυσική θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης. Στο άρθρο αυτό συζητάμε μια μελέτη περίπτωσης στην οποία οι μουσικοθεραπευτές εκτελούν θεραπεία σε πελάτη με εγκεφαλική παράλυση. Σε αυτή μελέτη περίπτωσης, ο στόχος ήταν να αναπτυχθούν τρόποι αντιμετώπισης της σωματικής ανισορροπίας. Η μουσική θεραπευτής ενεργοποιεί ένα κασετόφωνο και τοποθετεί τον πελάτη σε πρηνή θέση στην κορυφή μπάλας αιθουσαίου. Όταν άρχισε η μουσική, ο θεραπευτής συγκλόνισε τον πελάτη στο ρυθμό της μουσικής. Αφού ο πελάτης χαλάρωσε μετά το τέλος της μουσικής, ο θεραπευτής συγκλόνισε ξανά τον πελάτη, με την μουσική, σε μια στιγμή όπου ήταν σε μια θέση εκτός ισορροπίας. Η θέση αυτή διατηρείται μέχρις ότου ο πελάτης απάντησε με κάποια μηχανική κίνηση ή όταν παρέλθουν 30 δευτερόλεπτα. Τα αποτελέσματα έδειξαν κατάλληλη εξάσκηση της ισορροπίας σε πέντε από τις πέντε δοκιμές. Στο πελάτη χρειάστηκε λιγότερη ώρα για να έρθει σε χαλαρή στάση σώματος και περισσότερη ώρα για ξανά βρεθεί σε αν

Ο κόσμος μπορεί να πει σκληρά λόγια και άδικα. Σίγουρα έχουμε ακούσει κάποια άσχημα σχόλια που θα αφορούσαν εμάς. Βρεθείτε στην θέση λοιπόν μιας μητέρας, ενός γονιού, παιδιού με σύνδρομο Down . Αυτό που τα διαχωρίζει, αυτά τα παιδιά, από όσους δεν έχουν το σύνδρομο Down ,  είναι απλά η βιολογική υπεροχή τους. Ένα χρωμόσωμα παραπάνω από ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι, 47 αντί για 46 χρωμοσώματα λοιπόν. Η συμπτωματολογία και η σοβαρότητα της μπορεί να ποικίλει από παιδί σε παιδί. Υπάρχουν όμως μερικά κοινά φυσικά σημάδια που συνοδεύουν τα παιδιά με το σύνδρομο, τα οποία συχνά αποτελούν την αρχή για μια αγενή συμπεριφορά αλλά και για κακεντρεχή σχόλια, που οδηγούν στον υποβιβασμό των παιδιών αλλά και κατ’ επέκταση των γονέων. Δυστυχώς μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν, πως γίνονται αγενείς και προσβλητικοί. Το μπλοκ  <<The Stir>> ζήτησε από τους γονείς των παιδιών με το σύνδρομο να μοιραστούν μερικά από τα σχόλια που ακούν συχνότερα για τα υπέροχα παιδιά τους.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του πώς οι γυναίκες βλέπουν τους εαυτούς τους και στον τρόπο που τις βλέπουν οι άλλοι; Οι γυναίκες βαθμολογήθηκαν από τον κόσμο ως εξίσου αποτελεσματικοί ηγέτες με τους άνδρες, και μερικές φορές βαθμολογούνται πιο ψηλά, σύμφωνα με μια ανασκόπηση νέας έρευνας. Τα συμπεράσματα βασίζονται σε στοιχεία από δεκάδες χιλιάδες ηγέτες σε μελέτες που έχουν διεξαχθεί πάνω από σχεδόν πενήντα χρόνια (Paustian-Underdahl et al., 2014). Ωστόσο, όταν οι άνδρες και οι γυναίκες κάθε βαθμολόγησαν την δική τους ηγεσία, οι άνδρες βαθμολόγησαν σταθερά πιο καλά τους εαυτούς τους από ότι οι γυναίκες. Ωστόσο, όταν ελήφθησαν αξιολογήσεις άλλων ανθρώπων υπόψη, η διαφορά αυτή εξαφανίστηκε. Σε ορισμένους τύπους θέσεων οι γυναίκες αξιολογήθηκαν από τους άλλους ως πιο αποτελεσματικοί ηγέτες από τους άνδρες: Επιχειρήσεις και εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Μεσαία στελέχη. Διοικητικές θέσεις σε ανώτερο επίπεδο. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε ένα «διπλό πρότυπ

... όμως  μερικές φορές δεν υπάρχει τίποτα το ανησυχητικό. Η μνήμη επηρεάζεται επίσης από τον κακό του ύπνου, το άγχος και την κατάθλιψη. Τα προειδοποιητικά σημάδια: Τα ακόλουθα σημάδια, όμως, είναι πιο σοβαρά και θα μπορούσαν πιθανότατα να δικαιολογούν τον έλεγχο από τον γιατρό. Δεν αναγνωρίζει τους στενούς φίλους και συγγενείς. Αποπροσανατολίζεται σχετικά με το χρόνο και το χώρο. Αδυναμία να χειριστεί καθημερινά αντικείμενα - όπως η κουζίνα. Κακή καθημερινή κρίση, όπως να φοράει καλοκαιρινά ρούχα το χειμώνα. Να ξεχνάει εντελώς να χρησιμοποιεί καθημερινά πράγματα, όπως το καζανάκι. Να τοποθετεί πράγματα σε παράξενα μέρη, όπως το πορτοφόλι στο ψυγείο. Να μπερδεύεται σχετικά με την οικογενειακή δομή, όπως το να μπερδεύει το εγγόνι για παιδί. Να ζητάει κάτι που μόλις έκανε, όπως να πίνει καφέ. Να έχει πολύ ζωντανές μνήμες από την παιδική ηλικία, αλλά να μπερδεύει τα πρόσφατα γεγονότα.  Καραδάκης Γιώργος - Παναγιώτης,  BA (Hons)  Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής Ang