Ο όρος ναρκισσιστής έχει αναπτυχθεί ευρέως για να περιγράψει όχι μόνο δύσκολους συγγενείς και θλιβερούς πρώην, αλλά και υποψηφίους για προέδρους και μια ολόκληρη τη γενιά.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συνεχώς τον όρο "ναρκισσισμός". Και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, σε μια εποχή που η τεχνολογία μας (π.χ. κοινωνικά δίκτυα και κοινωνικά μέσα) ενισχύει τις ναρκισσιστικές συμπεριφορές μέσω κοινωνικών συγκρίσεων.
Είναι ο ναρκισσισμός πραγματικά τόσο διαδεδομένος ή σε άνοδο στο γενικό πληθυσμό;
Αυτό που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση είναι η κατανόηση της διαφοράς μεταξύ ενός χαρακτηριστικού προσωπικότητας - του ναρκισσισμού - και μιας πλήρους εμφάνισης διαταραχής της προσωπικότητας, της ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας. Ας καταλάβουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ αυτών των δύο σχετικών ψυχολογικών εννοιών.
Τα συμπτώματα της διαταραχής της ναρκισσιστικής προσωπικότητας περιλαμβάνουν: τη μεγαλειώδη αίσθηση της σπουδαιότητας, την ανησυχία για απεριόριστη επιτυχία, την πεποίθηση ότι κάποιος είναι ξεχωριστός και μοναδικός, αναντικατάστατος για τους άλλους, η έλλειψη ενσυναίσθησης, η αλαζονεία και η ζήλια έναντι των άλλων. Αυτά τα συμπτώματα προκαλούν σημαντική αγωνία στη ζωή ενός ατόμου.
Κάποιος ναρκισσισμός - που ονομάζεται υγιής ή φυσιολογικός ναρκισσισμός - μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογικός και καλός στη ζωή ενός ατόμου.
Ο υγιής ναρκισσισμός σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση. Απολαμβάνει την ευχαρίστηση στην ομορφιά του, στις λειτουργίες του νου, στην ολοκλήρωση μιας σκληρής δουλειάς που έχει γίνει καλά. Αν και η χαρά του υγιούς ναρκισσισμού μπορεί να είναι φευγαλέα, έχει ισχυρή και διαρκή αίσθηση.
Ακόμα και ο υγιής ναρκισσισμός μπορεί μερικές φορές να πέσει σε δυσλειτουργική ναρκισσιστική συμπεριφορά.
Το κλειδί είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μια σπάνια ναρκισσιστική συμπεριφορά σε ένα άκρο συνειδητοποιούν ότι το έχουν κάνει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αισθάνονται επίσης κάποια λύπη και αναγνωρίζουν το λάθος που έγινε. Τα άτομα με υγιή ναρκισσισμό επιδιώκουν να επιδιορθώσουν σχέσεις όταν έχουν βλάψει ακούσια τους άλλους.
Σε αντίθεση με τη διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας. Ένα άτομο με ανεπεξέργαστη της διαταραχής της ναρκισσιστικής προσωπικότητας συχνά έχει ελάχιστη προσοχή στα συναισθήματα άλλων ανθρώπων ή πώς οι συμπεριφορές του ατόμου μπορεί να βλάψουν άλλους. Γενικά δεν έχουν τη συμπάθεια και την συμπόνια να βρεθούν στη θέση κάποιου άλλου προσώπου. Ενώ μερικοί άνθρωποι με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας μπορούν να αναγνωρίσουν τις αποτυχίες τους, συχνά δεν αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν τίποτα γι 'αυτές. Αντ 'αυτού, πιστεύουν ότι οι άλλοι πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες τους.
Η αντιμετώπιση της διαταραχής της ναρκισσιστικής προσωπικότητας περιλαμβάνει συνήθως μακροχρόνια ψυχοθεραπεία με έναν θεραπευτή που έχει εμπειρία στη θεραπεία αυτού του είδους διαταραχής προσωπικότητας. Φάρμακα μπορεί επίσης να συνταγογραφηθούν για να βοηθήσουν με συγκεκριμένα προβλήματα και εξουθενωτικά συμπτώματα.
Μεγαλύτερη ανησυχία από τη σπάνια διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας, για ορισμένους ειδικούς, προκαλεί η σκέψη μιας πολιτισμικής απόρριψης υγειών εκφράσεων εμπιστοσύνης ή αυτοεκτίμησης. "Η αυτοεκτίμηση είναι υγιής", λέει ο ψυχολόγος David Ludden. "Ο ναρκισσισμός είναι κάτι διαφορετικό."
Το να αναδιαμορφώσετε τον υγιή ναρκισσισμό σας ως ευγνωμοσύνη για αυτό που σας έχει δοθεί. Το να είστε ευγνώμονες για τα φυσικά ταλέντα σας μπορεί να είναι ένας τρόπος να τα εκτιμήσετε χωρίς να αισθάνεστε εγωιστικά. Θυμηθείτε: Η ικανότητα να χαρείτε τον εαυτό σας είναι μια αξία που μπορεί να σας στηρίξει μέσα από τις δύσκολες στιγμές της ζωής.
Καραδάκης Γιώργος - Παναγιώτης, BA (Hons)
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής
Anglia Ruskin University
Πτυχίο Ψυχοκοινωνικών Σπουδών
MA Ψυχανάλυση και Σύγχρονη Κοινωνία
Brunel University, London
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου