Πρωτοποριακή έρευνα διερευνά πώς οι μνήμες μπορούν να
τροποποιηθούν μετά την ανάκληση.
Ελπίδα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ανεπιθύμητων
αρνητικών σκέψεων μπορεί να προέλθει από τις νέες τεχνικές που μπορούν να
αλλάξουν ζωντανές, εδώ και πολύ καιρό καλά εδραιωμένες αναμνήσεις.
Οι ανεπιθύμητες αρνητικές σκέψεις είναι το συστατικό του
πυρήνα των προβλημάτων μας, όπως τις εξαρτήσεις και η διαταραχή
μετα-τραυματικού στρες (PTSD).
Στο PTSD, οι άνθρωποι υποφέρουν από συχνές εισβολές των
τραυματικών αναμνήσεων από, για παράδειγμα, ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή
άλλο βίαιο γεγονός.
Στο εθισμούς, η συμπεριφορά
των ανθρώπων επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις αναμνήσεις της χρήσης ναρκωτικών
και αυτές παρακινούν τις μελλοντικές δράσεις τους.
Αυτές είναι οι πιο ακραίες εκδοχές της καθημερινής εμφάνισης αναδρομών
στο παρελθόν σε ενοχλητικές στιγμές, ή άλλα επώδυνα επεισόδια που έχουμε
βιώσει.
Αλλά τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να προσαμμώσουμε τις
αναμνήσεις ενός ψυχικού τραύματος ή της χρήσης ναρκωτικών;
Σύμφωνα με μια νέα αναθεώρηση των στοιχείων, που δημοσιεύεται
στο περιοδικό Biological Psychiatry, μπορεί να είναι δυνατό να στοχεύσει πιο
αποτελεσματικά ένα μέρος της διαδικασίας μάθησης, που ονομάζεται «επαναθεμελίωση»
(Schwabe et al., 2014).
Το παρακάτω σχήμα δείχνει την τυπική διαδικασία της μάθησης,
από την αρχική μνήμη - για παράδειγμα, ένα τραυματικό γεγονός - μέχρι την
ανάκτηση και αλλαγή της.
Η επαναθεμελίωση είναι το σημείο στο οποίο μια αποθηκεμένη
μνήμη ανακαλείται και, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, αυτό είναι το σημείο στο
οποίο μπορεί να μεταβληθεί.
Κατά τη διάρκεια της φάσης της επαναθεμελίωσης, οι μνήμες
γίνονται ιδιαίτερα ασταθής, και έτσι πιο εύκολο να αλλάξουν.
Οι αναμνήσεις θα μπορούσαν να τροποποιηθούν και χρόνια μετά
την θεμελίωση τους.
Αυτό είναι ουσιαστικά αυτό που πολλοί θεραπευτές προσπαθούν
να κάνουν όταν αντιμετωπίζουν ασθενείς που πάσχουν από ανεπιθύμητες ενοχλητικές
σκέψεις.
Οι ασθενείς ενθαρρύνονται να ανακαλέσουν τη ανάμνηση, αλλά
στη συνέχεια ο θεραπευτής προσπαθεί να προσαρμόσει την απόκριση σε αυτή την
ανάμνηση.
Δυστυχώς, η αρχική μνήμη είναι συχνά τόσο ισχυρή ώστε να
είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει την απόκριση σε αυτήν.
Αλλά, με τη νέα κατανόηση του ρόλου της επαναθεμελίωσης,
μπορεί να είναι δυνατόν να γίνει αυτή η διαδικασία πιο αποτελεσματική.
Έρευνα για τα άτομα με PTSD, ωστόσο, έχει ήδη αρχίσει να
δείχνει ότι η χρήση ορισμένων φαρμάκων κατά τη διάρκεια της επαναθεμελίωσης
μπορεί να βοηθήσει στην κατάσβεση των τραυματικών σκέψεων.
Ο Δρ. Lars Schwabe, επικεφαλής της έρευνας, είπε:
"Η επαναθεμελίωση της μνήμης είναι πιθανώς ένα από τα
πιο συναρπαστικά φαινόμενα στη γνωστική νευροεπιστήμη του σήμερα."
Καραδάκης Γιώργος - Παναγιώτης, BA (Hons)
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας - Ψυχοθεραπευτής
Anglia Ruskin University
Πτυχίο Ψυχοκοινωνικών Σπουδών
MA Ψυχανάλυση και Σύγχρονη Κοινωνία
Brunel University, London
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου