Τι είναι καρκίνος
Ο Καρκίνος είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που παρατηρούνται σήμερα στις αναπτυγμένες χώρες. Οι στατιστικές δείχνουν ότι αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες.
Καρκίνος του πνεύμονα
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των κυττάρων στους ιστούς του πνεύμονα.
Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί να δημιουργηθεί:
-από το κάπνισμα. Συγκεκριμένα το 80-85% των ασθενών με καρκίνο πνεύμονα είναι καπνιστές και οι καπνιστές έχουν 20 φορές περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου πνεύμονα από ότι οι μη καπνιστές. Έχει υπολογιστεί ότι 9 στους 10 ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα ήταν καπνιστές.
-Το παθητικό κάπνισμα. Όσον αφορά στον καρκίνο του πνεύμονα, αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης του κατά 20-30%.
-Ο αμίαντος. Είναι μια ομάδα ορυκτών που χρησιμοποιούνταν σε βιομηχανίες
- Ακόμα άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα με το ανοσοποιητικό τους σύστημα παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου. Σε αυτή την ομάδα περιλαμβάνονται άτομα μεταμοσχευμένα, άτομα που πάσχουν από AIDS, ή ακόμη που έχουν γεννηθεί με κάποια γενετική ασθένεια που επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα.
-Τέλος Ο κίνδυνος για ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα μπορεί να αυξηθεί εάν οι γονείς, τα αδέλφια ή τα παιδιά ενός ατόμου πάσχουν από την νόσο.
Τα άτομα με καρκίνο του πνεύμονα πάσχουν από συμπτώματα όπως
Ø Βηχας
Ø Απώλεια σωματικού βάρους
Ø Δύσπνοια
Ø Πόνο στον θώρακα
Ø Πυρετό
Ø Κόπωση
Ø Αϋπνία
Ø Δυσκολία στην κατάποση τροφής
Ø βραχνάδα φωνής
Όλα αυτά συχνά οδηγούν σε λειτουργικούς περιορισμούς, σε κατάθλιψη και σε μια μειωμένη συνολικά ποιότητα ζωής. Ο καρκίνος είναι κύρια αιτία θανάτου με ποσοστό περίπου 13% σε όλων τον κόσμο . Το 2007 αναφέρθηκε ότι 203.536 άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του πνεύμονα, και 158.683 άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες πέθαναν από καρκίνο του πνεύμονα
Όπως συμβαίνει με πολλές ασθένειες, τα μέλη της οικογένειας αποτελούν μια σημαντική πηγή της φροντίδας των ατόμων που πάσχουν από καρκίνο του πνεύμονα. Έτσι, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τι διευκολύνει και τι εμποδίζει την ικανότητα των μελών της οικογένειας για την παροχή φροντίδας.
Οι οικογενειακοί φροντιστές παρέχουν υποστήριξη στον ασθενή και ταυτόχρονα φροντίζουν και τον εαυτό τους. Πολλές φορές είναι πιθανό η εστίαση στον ασθενή να οδηγήσει σε αυξημένο αίσθημα επιβάρυνσης και εξάντλησης των φροντιστών. . Πολλές γυναίκες φροντιστές ανέφεραν ότι είχαν αρχίσει να παραμελούν την δική τους υγεία. Δεν είχαν χρόνο για να φάνε σωστά, να ξεκουραστούν και να κοιμηθούν καλά.
Πολλές φορές οι ασθενείς με καρκίνο είναι γονείς και την φροντίδα τους έχουν αναλάβει τα ενήλικα παιδία τους. Λίγα είναι γνωστά σχετικά με τα ενήλικα παιδία που φροντίζουν τον γονέα τους. Οι περισσότερες έρευνες είχαν επικεντρωθεί στις εμπειρίες των συζύγων φροντιστών, τα ενήλικα παιδία ωστόσο παίζουν σημαντικό ρόλο στην φροντίδα των γονέων που πάσχουν από καρκίνο και συχνά αντιμετωπίζουν μοναδικές προκλήσεις λόγω της θέσης τους στην οικογένεια. Τα παιδία βιώνουν περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης από ότι οι σύζυγοι. Υπάρχει μια πολυπλοκότητα της παροχής και λήψης κοινωνικής στήριξης όταν ένας γονιός παθαίνει καρκίνο του πνεύμονα. Οι φροντιστές πολλές φόρες δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με τον ασθενή και αυτό μπορεί να οφείλεται στην εξέλιξη της νόσου. (μπορεί ο καρκίνος να έχει περάσει στον εγκέφαλο)
Υπάρχει πλέον σταθερές ενδείξεις ότι οι φροντιστές ασθενών με καρκίνο παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά άγχους και της κατάθλιψης, με το 20-30% του συνόλου των φροντιστών να είναι σε υψηλό κίνδυνο για την ψυχιατρική νοσηρότητα. Ακόμα έχει βρεθεί ότι οι φροντιστές πάσχουν και από προβλήματα ύπνου και κόπωσης.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει παρατηρούνται κάποιες διαφορές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες που φροντίζουν κάποιον ασθενή που πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα ,όσο αναφορά τα συναισθήματα που βιώνουν. Οι γυναίκες φροντιστές βιώνουν πιο έντονα την απώλεια του αγαπημένου τους προσώπου και τον περιορισμό δραστηριοτήτων τους από ό, τι οι άνδρες
φροντιστές. Κατά μέσο όρο έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες φροντιστές μπορεί να είναι ο μοναδικός φροντιστής και συχνά δεν υπάρχει ανάπαυλα, πράγμα το οποίο οδηγεί στην συναισθηματική εξουθένωση. Οι περισσότερες γυναίκες εμφανίζουν άγχος 55% και κατάθλιψη 35%. Η πλειοψηφία των ανδρών εμφανίζουν άγχος σε φυσιολογικά επίπεδα
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες φροντιστές έχουν αρνητικές συναισθηματικές
αντιδράσεις για τη διάγνωση του καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του σοκ, του φόβου, του άγχους και της κατάθλιψης .Σύμφωνα με την έρευνα οι άνδρες φροντιστές βλέπουν την φροντίδα του καρκινοπαθή ως έργο
Μια εξήγηση για αυτή τη διαφορά των δυο φύλων είναι ότι οι γυναίκες λαμβάνουν λιγότερη υποστήριξη ή αναγνώριση για το ρόλο του φροντιστή από ό, τι οι άνδρες.
Κουλαφέτη Ιωάννα
HND in Psychology
BA (Hons) Anglia Ruskin University
Πτυχίο Ψυχοκοινωνικών Σπουδών (Psychosocial Studies)
Master of Science : Ψυχολογία Υγείας (Health Psychology)
University of Hertfordshire
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου