Ο έρωτας έχει την ίδια ταχύτητα με την κοκαΐνη.
Παίρνει ένα πέμπτο-από-το-δεύτερο για να επέλθει η ευφορία που επάγουν οι χημικές ουσίες που αρχίζουν να δρουν στον εγκέφαλο όταν κοιτάζουμε το αντικείμενο/υποκείμενο του έρωτα μας.
Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της Stephanie Ortigue, η οποία έχει συγγράψει μια ανασκόπηση των ερευνών των νευροεπιστημών σχετικά με την αγάπη.
Όταν βλέπουμε ή σκεφτόμαστε ένα αγαπημένο πρόσωπο, συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου απελευθερώνουν ένα κοκτέιλ στους νευροδιαβιβαστές κατά μήκος του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της ωκυτοκίνης, της ντοπαμίνης, βασοπρεσίνης και της αδρεναλίνης.
Ο εγκέφαλος παίρνει ένα παρόμοιο «χτύπημα» από τον έρωτα όπως και από μια μικρή δόση κοκαΐνης.
Τύποι έρωτα
Βέβαια ο έρωτας έρχεται σε πολλές ποικιλίες.
Μια συνήθης διάκριση είναι μεταξύ παθιασμένου έρωτα και του συντροφικού, με τον τελευταίο να καλλιεργείται ανάμεσα στα ζευγάρια την πάροδο του χρόνου.
Μέσα από αυτή την έρευνα, διαπιστώθηκε ότι ο παθιασμένος έρωτας συνδέεται με το αίσθημα της ανταμοιβής στον εγκέφαλο μας.
Αλλά δεν είναι μόνο το αίσθημα ανταμοιβής, επίσης ο παθιασμένος έρωτας μας κάνει να εστιάζουμε στην εικόνα του σώματος μας και στην κοινωνική μας προέκταση και πως αυτά φαίνονται στο άλλο άτομο.
Ο παθιασμένος έρωτας φαίνεται επίσης να λειτουργεί επουλωτικά σε καταστάσεις έντονου φόβου, πένθους και άγχους.
Λαμβάνοντας υπόψη λοιπόν την ρήση που μας προστάζει να ζούμε τον παρόν και την κάθε μέρα μας σαν τελευταία, τι αξίζει να ζει κανείς; Έναν λυτρωτικό και θεραπευτικό παθιασμένο έρωτα ή μια προσπάθεια μακροχρόνιας επένδυσης σε ένα συντροφικό έρωτα; Ή μήπως δεν υπάρχει καν κάποιο δίλημμα;
Καραδάκης Γιώργος - Παναγιώτης, BA (Hons)
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας - Ψυχοθεραπευτής
Anglia Ruskin University
Πτυχίο Ψυχοκοινωνικών Σπουδών
MA Ψυχανάλυση και Σύγχρονη Κοινωνία
Brunel University, London
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου